Topsport is management… of is management topsport?

We kunnen gerust stellen dat 2024 weer een sportzomer is. De olympische spelen (vlam aan), het EK-balletjetrap, de Tour-du-fiets-je-wezenloos, 2 grandslams -sla die bal- en ga zo nog maar even door...

Maar even serieus. Over al deze evenementen heen nemen duizenden topatleten elkaar de maat. En na jaren van trainen, kleinere wedstrijden spelen en jezelf steeds verder ontwikkelen, zijn voor velen deze grote toernooien de kroon op het werk. Een beloning voor al die jaren waarin elk jaar een klein stapje vooruit betekende, op weg naar die ene doelstelling. 

Samen kom je verder

Maar geen van de atleten zet die stappen alleen. Sterker nog; hoe verder zij komen in hun carrière, hoe meer hulp zij inroepen om net nog dat halve procentje beter te worden. Trainers, coaches, voedingsspecialisten, bewegingsspecialisten, fysiotherapeuten, artsen en zelfs media-coaches. En al deze ‘helpers’ hebben weer hun eigen staf.

Rond een topatleet als Roger Federer (mijn tennisheld) loopt met gemak een team van 40 man. Bij een teamsport als honkbal (met de New York Yankees als reden waarom ik wel eens een nachtje slaap oversla om honkbal te kijken) zijn er honderden mensen betrokken bij het begeleiden van de spelers.

Wij vinden het heel normaal top teams en topatleten zo te managen. Want elk specialisme van een begeleider kan zo’n atleet nét dat ene beetje extra meegeven, dat ongrijpbare, het “je ne sais quoi” dat tot wereldprestaties leidt.

Managen doe je er niet zomaar even bij

In organisaties managen we onze teams ook, om de prestatie van de gemeente als geheel in goede banen te leiden. En laten we eerlijk zijn, de medewerkers verdienen dat ook. Zij zijn tenslotte de toppers binnen de gemeentelijke organisatie.

Maar de teams en domeinen binnen de gemeenten managen we meestal alleen op inhoudelijk niveau. Daarbij staat een manager aan het hoofd die (al dan niet in het vakgebied van de afdeling of het domein) is doorgegroeid in zijn of haar carrière. Op basis van senioriteit en inhoudelijke kennis is hij/zij manager geworden.

Alleen vergeten we te vaak dat managen ook een vak is. Het is niet iets dat je er op een dag zomaar even bij doet. Het is een vak dat geleerd kan (en moet) worden. Niemand wordt op een dag spontaan wakker en heeft het ineens in zijn mars, of onder de knie (keuzevrijheid hoe je deze zin leest: kwestie van flexibel managen) om manager te zijn.

Tijd en aandacht voor je managers

Als manager heb je een impact op de belangrijkste waarde van een organisatie: de medewerkers. En daar mogen we best wat zuiniger mee omgaan.

Ik zeg niet dat er geen managers deugen. En ik zeg ook niet dat gemeenten medewerkers verwaarlozen. Maar we mogen best wat meer tijd en aandacht geven aan onze managers, zodat zij (net als hun vakgenoten in de topsport) meer tijd en ruimte krijgen om:

- Zich als manager te ontwikkelen

- Het vak van manager te leren

- Niet alleen vanuit de vak-inhoud te kijken naar teams, maar ook met de bril die naar de mens kijkt.

Zoals de coach in de topsport naar zijn of haar spelers kijkt met alleen die ene doelstelling: “Wat kan ik doen om mijn speler beter te maken als sporter en als mens?”.

Want laten we eerlijk zijn: Topsport heeft managers nodig, maar Management is ook topsport!    

Wil je eens sparren met me over hoe je van jouw management een topteam maakt? Neem dan vandaag nog contact met me op. 

Mooie dag!