Ik zie ik zie… wat jij ook ziet…

Vroeger, wanneer ik met mijn ouders en zussen ergens heen ging in de auto, speelden wij vaak het fameuze spel ‘Ik-zie-ik-zie-wat-jij-niet-ziet…’ En later, toen mijn neefjes geboren werden, was ‘Kie-ke-boe’ een kreet die je altijd wel ergens hoorde op een familiefeestje.

Nu, al die jaren later, heb ik het gevoel dat ik nog steeds vreemde varianten van deze spelletjes speel, namelijk: ‘Ik-zie-ik-zie-wat-jij-ook-ziet’, en ‘Kie-ke-wat-vertel-je-me-nou?’.  

En geloof me, vooral ‘Ik-zie-ik-zie-wat-jij-ook-ziet’ is bijzonder populair onder bestuurders en managers. Wanneer ik hen spreek over; versterken van de bedrijfsvoering, terugdringen van tijd- en energieverspilling én het besparen van geld, zijn ze het roerend met me eens. Ze zien ook wel de nut en noodzaak ervan. Zeker met de blik vooruit, wanneer ze richting het ravijnjaar kijken.

Maar… als het tijd is voor actie, blijkt de urgentie ineens ver te zoeken. Dan regeert de waan van de dag. Liever is daar de greep naar de verbandtrommel en worden her en der wat pleisters geplakt. Structurele oplossingen vallen tussen wal en schip en worden afgescheept met; ‘laten we daar eerst een project- of ontwikkelplan voor opstellen’. Alles om maar niet te beginnen met die eerste stappen. En dat terwijl de toekomst echt om structurele oplossingen en besparingen gaat vragen. De toekomst die ravijnjaar 2026 heet.

3 reële scenario's voor jouw gemeente

In mijn vorige blog haalde ik Friedrich Nietzsche aan: “Als je in de afgrond kijkt, kijkt de afgrond ook in jou”. En als je nu als gemeente niet oppast en lui achterover hangt, dan verzwelgt die afgrond jou straks met huid en haar. Er liggen 3 scenario’s te wachten:

1. We doen niks… en kijken waar het Rijk straks mee komt (De slachtofferrol).

2. We komen wel in actie als het zover is in 2026 (De we-zijn-weer-te-laat-rol).

3. Wij laten ons dit niet zomaar gebeuren (De heldenrol).

Of toch maar 1?

Teruggrijpend op het spelletje ‘ik-zie-ik-zie-wat-jij-ook-ziet…’ mag het duidelijk zijn dat het enige reële scenario, scenario nummer 3 is. Want…

➡️ Kies je ervoor om als bestuurder en professional apathisch af te wachten op waar het Rijk straks mee komt, dan verdienen jouw inwoners beter.

➡️ Kies je ervoor om te reageren als het zover is, dan ga je ook achter het net vissen. Want ja, je gaat ineens werk willen maken van al die mogelijkheden – en kansen – die er zijn in de bedrijfsvoering. Want je wil de pijn van de duikeling in het ravijn verzachten door tijd, energie en geld te besparen. Maar wat is nu juist de crux? Juist! Het versterken van de bedrijfsvoering vraagt wel om een (beperkte) investering en om tijd. En welke luxe ontbreekt terwijl je het ravijn in kukelt? Precies: tijd en geld. Kan je de pijn van de harde landing op de bodem al voelen?

➡️ Kies je voor scenario 3, dan is dit het vooruitzicht: je kiest voor de blik vooruit, je kijkt de afgrond recht in het gezicht en je pakt je heldenrol. Want nu heb je nog de middelen voor die (beperkte) investering en de tijd die nodig zijn. Nu kan je het fundament waarop jouw gemeente is gebouwd verstevigen en toekomstbestendig maken. Je voelt ‘m aankomen hè? Dan is het wel NU het moment voor actie. (En wat mooi meegenomen is: elke gemeente kan 10% tot 25% op haar bedrijfsvoering besparen. Wie wil dat nou niet?)

Lees ook het blog: Met of zonder P x Q het Ravijnjaar 2026 in?

Ik-zie-Ik-zie-voor-2026…

Een gemeentehuis dat metaforisch aan alle inwoners een plek geeft, naar alle inwoners omkijkt en, net als een huis, gebouwd is op een toekomstbestendig fundament.

En mocht jij nu denken; ik weet dat het kan én ik wil het, maar ik zie het nog niet. Grasduin dan alvast eens in mijn eerdere blogs. Of nog slimmer… nodig me uit voor een spelletje “ik-zie-ik-zie-wat-jij-ook-gaat-zien”. Je zult zien dat we samen, grinnikend van verbazing en pret, de mogelijkheden één voor één in kaart brengen. Met dat plezier voor ogen, zorgen we dat die kommer en kwel van 2026 een heel stuk minder wordt.

Want laten we eerlijk zijn, ook jouw inwoners verdienen toch een proactieve gemeente en een gemeentehuis vol helden?